ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ..
Μέρος 9ο



Η κυρία του κυρίου , η 2χρονη σχέση του πρώην άντρα μου ,που συνέχιζε να είναι μαζί της και μετά το χωρισμό μας , ξαφνικά εμφανιζόταν πάλι μπροστά μας , με πιο άγριο τρόπο αυτή την φορά ..
Εμφανίστηκε στα μέσα περίπου της σχολικής χρονιάς , σαν γυμνάστρια , στο δημοτικό της κόρης μου..

Πως μπορούσα να πείσω ένα κοριτσάκι 11 χρονών , ότι αυτή η γυναίκα ,που η ίδια θεωρούσε ότι "πήρε" τον μπαμπά της , να ξαναπάει στο σχολείο όπου αυτή θα έπαιζε το ρόλο της παιδαγωγού ;

Προσπάθησα μέσα από κοινωνικές υπηρεσίες να δώσω λύση , μήπως και την αναγκάσω να πάρει κάποια μετάθεση , σκέφτηκα να αλλάξω σχολείο στο παιδί αλλά ήταν πιο δύσκολο για κείνην αυτό, μίλησα στον δάσκαλό της εμπιστευτικά , έκανα ότι μπορούσα ..
Το παιδί δεν ήθελε να πάει σχολείο , ήταν επιφυλακτικό με όλους συχνά μελαγχολικό ..

Προσπάθησα να μιλήσω μαζί του .. Μου είπε ότι δεν ήξερε τίποτα για αυτή την μετάθεση . Ισως ήταν η πρώτη φορά που μου έλεγε την αλήθεια . Η κυρία προφανώς , προσπάθησε με την κίνηση αυτή να προσεγγίσει περισσότερο το παιδί , ώστε να μην είναι εμπόδιο στην μελλοντική επίσημη σχέση τους ..
Τον απείλησα , έκλαψα να κάνει κάτι .. τίποτα ..
Ενα τηλέφωνο μόνο από την κυρία του κυρίου , που προσπαθώντας να ηρεμήσει τον πρώην μου , με πήρε τηλέφωνο (!!!) για να μου ζητήσει συγγνώμη (!) και να με ρωτήσει πως θέλω να συμπεριφέρεται στο παιδί μου μιάς και δεν μπορούσε να πάρει μετάθεση εκείνη την στιγμή !


" Πως εδωσες το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την καρδούλα του παιδιού σου ;"

Με ατελείωτες συζητήσεις μαζί της , ψυχολογική στήριξη που εξαντλούσε την δική μου οντότητα και συμβουλές που πήρα από ψυχολόγο το παιδί άρχισε ξανά να πατάει στα πόδια του και να γλυτώσει εντελώς από αυτόν τον εφιάλτη το Σεπτέβριο του 2006 , στο νέο της γυμνάσιο...


Το "ζευγάρι" χώρισε μετά από 4 χρόνια σχέσης , αλλά η μικρή είχε αρχίσει να απομακρύνεται από τον πατέρα της ..
Και γι' αυτό προσπαθώ πολύ , αν και πολλές φορές μου φτάνει μέχρι την άκρη των χειλιών μου η κραυγή " μην τον πιστεύεις , είναι επιπόλαιος και κακόβουλος.." , αλλά αγωνίζομαι να πάρω βαθιά ανάσα , να σωπάσω και να βρώ παρηγοριά στα χεράκια της που με αγκαλιάζουν τρυφερά ..


" Φρόντισε να ωριμάσεις πια γιατί η κόρη σου σε λίγα χρόνια θα μπορεί να σε συμβουλεύει"










Θα ήθελα να διευκρίνησω , πως ότι καταθέτω εδώ είναι όλη η αλήθεια , ίσως και κάτι λιγότερο από την πλήρη ΣΚΛΗΡΗ πραγματικότητα .. όσο απίστευτο και αν φαίνεται σε κάποιους ..