Ονειρα γλυκα...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 04, 2006

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
ΜΕΡΟΣ 2ο

Περνούσε λοιπόν ο καιρός , τα είχαμε βρεί οι δυό μας , βγαίναμε , συζητούσαμε , νιώθαμε ..Εσύ βαθιά πολιτικοποιημένος και ενεργός αγωνιστής για το «κόμμα» και εγώ να προσπαθώ να σε βοηθήσω αφού έβλεπα το πάθος που σε έκαιγε ..
Μέχρι, και τον λίγο χρόνο που είχαμε όταν πηγαίναμε να « στεγάσουμε» τον έρωτά μας στα διάφορα ξενοδοχεία των 2 ώρών , σε άφηνα να κοιμάσαι κοιτώντας για ώρες τις γυμνές φωτογραφίες των τοίχων ..

Πέρασαν έτσι 2 και κάτι χρόνια ..

Στο διάστημα αυτό , εσύ μονιμοποιήθηκες σε μια σίγουρα δουλειά , εγώ βρήκα κάτι καλό στο ιδιωτικό τομέα και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε επίσημα ..


«Μεγαλώναμε μαζί , πως μπορείς και τα ξέχασες όλα ;...»

Παντρευτήκαμε τον Οκτωβριο του 1993 , και δεν άργησα να μείνω έγκυος

Οταν ήμουν 7 μηνών , παθαίνεις ένα μεγάλο ατύχημα .. Εγκαύματα σε πρόσωπο και χέρια .. Είπαν ότι ίσως να σου αφήσει σημάδια στο πρόσωπο ..Μια θεία σου είπε χαρακτηριστικά : «Καλά που πρόλαβες και παντρεύτηκες παιδάκι μου.. αλλιώς»..

Κι όμως το παλέψαμε .. Κάτι λευκά σημάδια στο χέρι σου μαρτυρούν σήμερα όσα πέρασες .. και εγώ μαζί σου ..και το μωρό μας ..


Τον Ιούλιο του 1994 γεννήθηκε η κόρη μας ..

Ενα μικρό ροζ μωρό που χάραξε με το πρώτο βλέμμα της για πάντα την καρδιά μου..

Θυμάμαι το τραγούδι στο αυτοκίνητο , λίγο πριν περάσουμε την είσοδο του μαιευτηρίου :...


« Εννοια , έννοια , έννοια μου , καραμελένια μου , αχ έννοια μου»..

1 σχόλια:

  • Τη Δεκεμβρίου 06, 2006 2:22 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Despina είπε...

    Αυτό το ροζ μωρό όμως, που τώρα μεγάλωσε δεν αρκεί για να είσαι ευτυχισμένη; Ε;
    Αυτό είναι το νόημα, όλα τ' άλλα,άφησέ τα να φύγουν.

     

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα