Ονειρα γλυκα...

Τετάρτη, Ιανουαρίου 03, 2007

Εδώ είμαστε πάλι ..

2007 ευχές για υγεία και ευτυχία σε όλους σας ...




TO ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
Μέρος 7ο..



Ηταν αρχές του 2004 .. Σαν τώρα , τέτοιες μέρες . Ενιωσα να γκρεμίζομαι από το πιο ψηλό βουνό του κόσμου .. Δεν μπορει να είναι αλήθεια αυτά που έμαθα ..


Λοιπον , η έρευνα της Αλέκας (η ιδ.αστυνομικός που με βοήθησε, σε ευχαριστώ για όλα ) έφερε στο φώς την 2χρονη σχέση του πρώην άντρα μου με την κυρία του κυρίου.
Χιλιάδες ψέμματα , συναντήσεις κρυφές και φανερές , η οικογένεια του να κάνει "πλάτες" , να συνηγορεί στην δυστυχία του μοναδικού εγγονιού της ..

Στημένες οι διακοπές για να μπορεί το ζευγός να βλέπεται , δικαιολογημένα τα νεύρα του κυρίου τελειώντας οι διακοπές αφού δεν θα έβλεπε για μια βδομάδα την " αγάπη του"... Αηδία ..
Στο πλάνο μπήκαν και οι συχνές επισκέψεις στα κοντινά καζίνο , μια αγάπη για τον τζόγο που δεν την άφηνε να φανεί , αλλά δεν μπορούσε να την κρύψει η κατάστασή μας .
Τα λεφτά του ποτέ δεν έφταναν με αποτέλεσμα τον τελευταίο καιρό , να συντηρώ μόνη μου το σπίτι ..

Μάζεψα τα κομμάτια μου και προσπάθησα να κάνω μια συζήτηση μαζί του .. Του έδειξα φωτογραφίες του με την κυρία , του εξήγησα ότι τα ξέρω όλα και προσπάθησα να βρώ μια λύση .. Να δώ στα μάτια του μια σπίθα αγάπης , κάτι που να με κρατήσει κοντά του ..

Τίποτα , τα γαλάζια μάτια του με κοίταζαν παγερά .. " Μια φίλη μου είναι .. πήγαμε για καφέ .. μια γνωριμία .."

Αυτό που με πληγώνει μέχρι σήμερα , είναι ότι θεώρησε την διακριτικότητα μου , ηλιθιότητα..Δεν μπήκε στον κόπο καν να μιλήσει μαζί μου , προσπαθησε να σκεπάζει τα σκατά με το χαλί , σαν να ήμουν ηλίθια και δεν βλέπω ούτε μυρίζω ..

Δεν το προσπάθησα άλλο. Την άλλη μέρα απευθύνθηκα σε δικηγόρο , έκανα αγωγή διαζυγίου και ζήτησα την επιμέλεια της κόρης μου .
Εκπληξη... όταν το πληροφορήθηκε έκανε και αυτός αγωγή να πάρει εκείνος την επιμέλεια της ..

Για κάτι έφταιγα φαίνεται και έπρεπε να πληρώσω ..


Οι δύο αγωγές ήταν πολύ κοντά χρονικά . Η μία στις 15 και η άλλη στις 20 του μήνα ας πούμε .
Οταν η πρόεδρος του ζήτησε να δικάσει πάραλληλα , εκείνος και ο δικηγόρος του αρνήθηκαν ..
Ηξερε πως ήταν αδύνατον να πάρει την επιμέλεια γιατί η κατάσταση μου τόσο η διανοητική οσο και η οικονομική δεν άφηναν κανένα περιθώριο , και όμως συνέχιζε να με ταπεινώνει..

Οι δίκες έγιναν παράλληλα, μαζί , τελικά ..
Τα ψέμματα που ακούστηκαν εκείνη την ημέρα ήταν απερίγραπτα .. Χτυπούσα είπε το παιδί , γυρίζω αργά την νύχτα στο σπίτι , το αφήνω νηστικό , ασχολούμαι με την αστρολογία και άλλα πολλά που αυτός και η αδερφή του υποστήριζαν με πάθος ..

Οταν κάποια στιγμή η πρόεδρος ρώτησε την αδερφή του :

" .. Μήπως υπάρχει περίπτωση το ζευγάρι να τα ξαναβρει .."


" Αυτό αποκλείεται " απάντησε κυνικά εκείνη ..

Είχε βρει η ετυμηγορία του δικαστηρίου αλλά εγώ δεν το είχα καταλάβει εκείνη την στιγμή .. Η αδερφή που ήταν και νονά του παιδιού μου δούλευε σε μεγάλοδικηγόρο-βουλευτή και φρόντισε να εξαγοράσει την απόφαση ( πολλά μέλη από το παραδικαστικό κύκλωμα που έγινε αργότερα πρώτο θέμα στις ειδήσεις , ήταν παρόντα στην δίκη αυτή , συνήγοροι , δικαστές κ.α.)

Η ανταριασμένη θάλασσα πάντα προκαλεί φόβος και δέος .. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλα είναι τα κύματα .. Η ουσία είναι ότι πρέπει να παλέψεις για να βρείς στην στεριά ...

8 σχόλια:

  • Τη Ιανουαρίου 03, 2007 4:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Caesar είπε...

    Δεν ξέρω πόσο συνυπεύθυνοι είμαστε όλοι μας στη δημιουργία της προσωπικής μας ζωής ή άν είναι θέμα τύχης και διάφορων συγκυριών.
    Προσωπικά νομίζω ότι είναι συνδιασμός πολλών παραγόντων και συμπτώσεων που προκαλούν οι όποιες επιλογές μας. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ταιριάζουν μεταξύ τους, χωρίς όμως να προλάβουν να δοκιμαστούν σε δύσκολες καταστάσεις.
    Τα λάθη μας όμως γίνονται οι εμπειρίες μας για τη συνέχεια-πραγματικά πολύτιμο κεφάλαιο. Και πολλά απο αυτά διορθώνονται άν έχουμε τη διάθεση, τη θέληση, την δυνατότητα προσαρμογής σε καινούργιες καταστάσεις, ίσως και κάποια υποστήριξη από αγαπημένα μας πρόσωπα. Κανείς δεν ξέρει τί τον περιμένει κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κανείς δεν γνωρίζει από νωρίς τα επικίνδυνα μονοπάτια. Όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο, χωρίς να έχουμε πάντα την τύχη να το κατορθώσουμε. Κάποιοι τα καταφέρνουν και τότε είναι ακόμη πιό όμορφη η ζωή...
    Καλή, καλή, καλή χρονιά !

     
  • Τη Ιανουαρίου 04, 2007 10:30 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Ναταλία είπε...

    Σου εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι μία από τις καλύτερες για σένα και το ροζ ονειράκι σου...

    Εύχομαι οι λέξεις που γράφτηκαν να γίνουν βάλσαμο.....

     
  • Τη Ιανουαρίου 06, 2007 9:18 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Alkyoni είπε...

    συγκλονιστικό...
    και κάποια αγανάκτηση μεγάλη κι αηδία ένιωσα
    ας πω και καλή χρονιά μια και δεν είπαμε αν και δεν είναι το πιο κατάλληλο ποστ αυτό για ευχές...ίσως όμως και να ναι,ποιός ξέρει;
    Σε φιλώ :)

     
  • Τη Ιανουαρίου 11, 2007 7:59 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Alkyoni είπε...

    χάθηκες;;
    φιλί :)

     
  • Τη Ιανουαρίου 11, 2007 9:44 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Όνειρα γλυκά.. είπε...

    Γλυκιά Αντιγόνη μου , ξαφνικά πονάω γράφοντας όλα αυτά .. Δώστε μου λίγο χρόνο .. Ανοίγω παλιές πληγές και το αιμοστατικό μου τέλειωσε ..

     
  • Τη Ιανουαρίου 11, 2007 9:45 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Όνειρα γλυκά.. είπε...

    Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας . Εύχομαι μια καλή χρονιά γεμάτη υγεία ..

     
  • Τη Ιανουαρίου 14, 2007 9:15 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Μαύρος Γάτος είπε...

    Σού εύχομαι αυ΄τη να είναι η χρονιά που θα το ξεπεράσεις ΕΝΤΕΛΩΣ και θα πάς μπροστά και θα ξαναβρείς την χαρά σου.

    Δεν νομνίζεις ότι τρία χρόνια είναι αρκετά;;;

    Πάμε μπροστά!

    Σ;))))))

     
  • Τη Ιανουαρίου 15, 2007 11:06 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Όνειρα γλυκά.. είπε...

    Σε ευχαριστώ μαύρε γάτε ... Εχεις δίκαιο για τα τρία χρόνια , αλλά ξέρεις με τέτοιους ανθρώπους και μάλιστα όταν έχεις ένα παιδί μαζί του , δεν ξεμπερδεύεις ποτέ !!!

     

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα