ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ..
ΜΕΡΟΣ 6ο




Πολλοί λένε ότι η Αθήνα μοιάζει με ένα τεράστιο κλουβί γεμάτο από ανθρώπους που πηγαινοέρχονται ανελέητα ..
Εγώ όμως αισθανόμουν το σπίτι μας σαν μεγάλη φυλακή , σαν καταδικασμένη που περνάει τα χρόνια της ποινής της μαζί με το παιδί της ...

Μετά από το τελευταίο τραγικό γεγονός , προσπάθησες να εξομολύνεις τα πράγματα . Μου έστελνες λουλούδια , μου ζητούσες συγγνώμη αρκετά συχνά όμως τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει αυτό που ένιωθα .. Αηδία , πίκρα , ταπείνωση .. Μια διαρκή αδικία στο στόμα ..

Ο θάνατος του πατέρα σου σταμάτησε κάθε μου κίνηση για διαφυγή ...
Εκανα μια τελευταία προσπάθεια να σταθώ δίπλα σου , γιατί έτσι είμαι η ηλίθια ..

Η κυρία του κυρίου έκλαιγε με μαύρο δάκρυ στην κηδεία και εκ των υστέρων κατάλαβα, μετά από αρκετούς μήνες βέβαια , γιατί κοιτούσες καλά γύρω- γύρω πρίν μου πιάσεις το χέρι για να ακολουθήσουμε τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία ..


Το πένθος άρχισε να κοπάζει και εσύ ξαναγύριζες σιγά σιγά στον παλιό « καλό» εαυτό σου .. Φωνές , κλάματα , εγκατάλειψη ...
(Ξεχνάω να πώ , ότι όλα αυτά τα χρόνια που ζούσαμε μαζί , είχες φροντίσει τεχνιόντως να μου φορτώσεις τα περισσότερα δάνεια που είχαμε πάρει από κοινού για τις ανάγκες της οικογένειας ..)

Επρεπε κάτι να κάνω .. Πολλά λεφτά δεν είχα , το παιδί με είχε ανάγκη πολλές ώρες την ημέρα , η δουλειά μου ήταν απαιτητική .. Η μητέρα μου εκείνη την εποχή , έπασχε από κατάθλιψη (λόγω του ξαφνικού θανάτου του πατέρα μου ) και δεν ήθελα να την επιβαρύνω άλλο .Επρεπε όμως να δώσω μία λύση ..

Αποφάσισα να ζητήσω την βοήθεια ενός ιδιωτικού αστυνομικού ..
Ηθελα να ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με σένα και να ξεφύγω από τον κυκλώνα που με τύλιγε .
......

Ενας φίλος μου με βοήθησε να τα καταφέρω με τα σκοτεινά αυτά κυκλώματα που συνήθως προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τους δύστυχους που αφήνουν την τύχη τους απάνω τους ..

Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν το μεγαλύτερο σοκ της ζωής μου ..
Ασυναίσθητα , όταν έμαθα το μέγεθος του εμπαιγμού σου , όρμησα επάνω σου και τα χέρια μου πονούσαν πολύ καιρό από τις ξυλιές που σου έδινα παντού , κεφάλι , πρόσωπο , μάγουλα ..
Το καλύτερο ήταν ότι δεν αντέδρασες καθόλου .....