Μπορεί να έφτασα μέχρι τον Πρόεδρο της εταιρείας..
Μπορεί να τσακίστηκα ψυχολογικά και έδωσα όλες μου τις δυνάμεις για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας ..
Μπορεί να έφτασα στα όρια μου...

Μπορεί ..
Πολλά μπορεί ..

Ομως ...

ΤΟΥΣ ΈΣΚΙΣΑ!!!

Βλέπεις νομίζανε ότι είμαι ακόμα το πληγωμένο πλάσμα που πέρναγε ένα άσχημο διαζύγιο , που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του γιατί η οικονομική και ψυχολογική βάση του κατέρρεε..

Ευτυχώς , ΖΩ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΩ..
Διεκδικώ ότι μου αξίζει..


Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το Φιόρο!!!




Θέε μου σε ευχαριστώ για κάθε νέα μέρα που ζω...

Δρομάκι μου..

Θέλεις να μιλήσουμε για πολλά .. Με κοιτάς στα μάτια , μου χαιδεύεις το χέρι.. Πότε σοβαρά πότε με το χιούμορ σου το λίγο "πικάντικο".. με ξεγελάς ..
"Εκείνο το αστέρι που βλέπω κάθε μέρα από την βεράντα ο αποσπερίτης είναι ;"..
Λάμπει μοναδικά σαν τα μάτια σου , την νύχτα , την μέρα μου ..

Τίποτα δεν με ευχαριστεί πιά .. Τα βλέπω όλα μάταια ..Γιατί ;

Αυτός ο πόνος στο στήθος είναι διάχυτος και με ενοχλεί πολύ ..Κάνει κύκλους γύρω από την καρδιά και το μυαλό μου ..



Πάλι το λάθος δρομάκι διάλεξα ..

Για την Αμαλία..