Καλό ταξίδι Αμαλία της καρδιά μας ...

Παίζοντας...

Ανακάλυψα (σχετικά αργά βέβαια) αυτό το πραγματάκι και είπα να παίξω ..

Και ας με κοιτάει περίεργα ο boss από το δίπλα γραφείο..

Και ας βλέπω ( από το γραφείο του συναδέλφου βέβαια γιατί το δικό μου δεν έχει ) την βροχή να πέφτει ασταμάτητα ..

Κι ας κρυώνουν οι ώμοι μου από το αμάνικο ( τι εποχή έχουμε ;;;)..

Ρόζ τα βλέπω όλα .. και παίζω με ότι εικόνα σε αυτή την απόχρωση διαθέτω .στον υπολογιστή μου .

Γκρί του καιρού , ρόζ το δικό μου ..

Νομίζω ότι δεν είναι κακός ο συνδιασμός ..

Λυπάμαι πολύ ..

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι ..

Για ποιό λόγο μπορείς να "κόβεις" ένα σχόλιο αναγνώστη σου γεμάτο με ευχές και αγάπη από το blog σου;

Κακία , ζήλια , σου έχει σκοτώσει την μάνα ;...


Κρίμα , λυπάμαι πολύ ...

Καλησπέρα...

Μου λείψατε αλλά δεν έχω πολύ χρόνο τελευταία ..

Εξετάσεις Ecdl, στεγαστικό δάνειο , Neoset , τα πλακάκια της αυλής , εξετάσεις θυροειδούς (καλά αποτελέσματα ) κλέβουν τον χρόνο μου και το μυαλό μου ..

Μου άρεσει να κάνω όνειρα , κυρίως ξύπνια και με τα μάτια κλειστά ..

Αυτό τον καιρό όμως βλέπω κάποια από αυτά να γίνονται αλήθεια .. Με τρόμαζει λίγο αυτό αλλά είναι και ότι θέλω περισσότερο στην ζωή μου ..

Θέλω να ζώ έντονα αυτή την στιγμή της ζωής μου που μια σκάλα για μένα έχει μόνο άνοδο ..

Χόρτασα κουτρουβάλα και πέσιμο ...

Και όπως είπε και η αγαπημένη μου Amo " ποιός ξέρει που περνάς καλά και χάθηκες " ..

Καλά περνάω και ας τρέχω πολύ ..

Ζω ..

Φιλιά , φιλιά , φιλιά ...