Εχασες το πέπλο σου ; Κρυώνεις ;

Δεν έβρισκα τόσο καιρό χρόνο να γράψω ..

Βλέπεις χορεύω ένα δύσκολο χορό ανάμεσα στην κτητικότητα του πρώην και το άγχος της μικρής ..

Εκείνος θεωρεί ότι μπορεί να ανακατεύεται στην ζωή μας και η μικρή , όπως είναι και το φυσικό για τα 14 χρόνια της .. τον ανέχεται, και φανερά απογοητευμένη μου δηλώνει « εγώ δεν ξαναπάω στον μπαμπά»...και το στοματάκι της είναι γεμάτο από έρπητες ...

Εκείνος δεν μπορεί να καταλάβει ότι το «πέπλο» που κάλυπτε τα ψυχολογικά του , τα οικονομικά του , τα σεξουαλικά του έχει γίνει χίλια κομμάτια ...Δεν υπάρχει πια οικογένεια γι’ αυτόν γιατί αυτός το διάλεξε ..

Και το «πέπλο» του (εγώ δηλάδή ) έχει γίνει σενίλ , καινούργιο και αχρησιμοποίητο αλλά καλύπτει τις ανάγκες τις δικές του και του παιδιού του...

Δεν μου συγχωρεί που είμαι καλά και θέλω να πάω και καλύτερα και ψάχνει τρόπους για να ελέγχει την ζωή μας ..

Θα κινηθώ νομικά , όχι για να αποκλείσω την επικοινωνία του παιδιού μαζί του (είναι άλλωστε κάτι που δεν θα το ήθελα ) , αλλά για δεί και με αποδείξεις ότι δεν είμαι πια το έρμαιό του και να πάψει να εισπράτει την χαρά του εγωισμού του από τα φοβισμένα μάτια της κόρης μου ...






« Θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το ενήλικο παιδί σου .. σύντομα .. πόσο σε λυπάμαι ...»