Με τα μάτια της ψυχής ...

Παρακολούθησα εχθές τον ελληνικό τελικό της  Eurovision 2006 , αν και κανένα τραγούδι , από όσο τα άκουσα στον τρέιλερ , δεν με ενθουσίασε...
Το συγκεκριμένο διαγωνισμό , όταν ήμουν αρκετά μικρή τον παρακολουθούσα ανελλιπώς  και  βλέποντας την εξέλιξή του σήμερα , είναι σαν να γυρίζω σε εκείνα τα χρόνια  .. Τότε που κάθε τραγούδι που έβγαινε πρώτο και σίγουρα το αντίστοιχο ελληνικό ,  γίνονταν για μένα και τους φίλους σύνθημα και ατέλειωτο παιχνίδι στο στενό της γειτονιάς ..

Δεν ξέρω πώς  αλλά μέσα από την εικόνα της ΄Αννας Βίσση  που ερμήνευε ένα ένα τα τραγούδια , εγώ έβλεπα κάτι άλλο ..

Τα τρία πρώτα  ερμηνεύτηκαν χαλαρά και όχι με το πάθος που συνήθως διακρίνει την Αννα ..

Το τέταρτο όμως , και τελικά η επιλογή του κόσμου και της επιτροπής , δόθηκε από την Αννα δώρο στον κόσμο , έτσι όπως μόνο αυτή ξέρει ..
Η αγάπη της για το τραγούδι , για τον άνθρωπο που το έγραψε , για την ψυχή της που έβγαινε στους στίχους  πέρασε στον κόσμο και τον καθήλωσε ..Ισως το τραγούδι να ήταν λυρικό και μόνο δραματικά θα μπορούσε κανείς να το ερμηνεύσει αλλά ...

Για μένα , η ‘Αννα «διάλεξε» το τραγούδι που θα μας αντιπροσωπεύσει στον διαγωνισμό..

Βλέπετε η καρδιά μιλάει με τα μάτια , με το σώμα , με τα χέρια ..

Κάπου εκεί είδα  την επιλογή της ...

Εύχομαι καλή επιτυχία στην ΄Αννα ..
Το τραγούδι δεν έχει σημασία .. Η ψυχή που μπορεί να δώσει στην ερμηνεία του είναι σίγουρα μια νίκη ..